#6

w końcu sobota, w końcu można się wyspać!

również w końcu mogłam się zważyć z rana. rzadko mam taką okazje, bo wagę trzyma moja mamusia. a pani psycholog lepiej nie mówić co rano "cześć mamo, przyszłam się zważyć". nie chcę, żeby się zmartwiła, że znów zaczynam...

nie sądziłam że tak szybko ze mnie zejdą te kilogramy, bo dziś na czczo ważyłam 53,4 kg. w sumie odetchnęłam z ulgą, bo waga powyżej 53kg zdażyła mi się ostatnio pierwszy raz od dłuższego czasu. jednak warto było nauczyć się normalnie jeść i teraz móc chudnąć nie głodząc się, a jedząc tylko odrobine mniej. bez chleba, bez słodyczy, bez zbędnych kalorii. pamiętam czas, kiedy jedząc po 500 kcal dziennie waga stała w miejscu...

jednak chudnięcie dalej potrafi poprawić mi nastrój. świadomość, że tym razem może mi się udać osiągnąć ale też utrzymać (!) swoją wymaorzoną wagę sprawia, że czuję się jakbym rozkwitała.

nagle zrobiło się dla mnie realne, aby osiągnąć wagę z czwórką z przodu do sylwestra. :) a przydałoby mi się, bo w zeszłym roku ważyłam 48 kiedy kupowałam sobie obcisłą kieckę. teraz też bym ją chętnie włożyła.

a teraz lecę dokarmić mojego dobrego przyjaciela, który niedawno stracił pracę i nie stać go na porządny obiad. zrobiłam mu cały gar kaszy z warzywami i indykiem, na ostro bo lubi. fajnie jest się czuć potrzebnym, a ja jeszcze uwielbiam gotować dla innych. dla siebie zresztą też!

posiedzę pewnie u niego z pół nocy przy piwkach i blantach. ale co tam, mi też należy się czasem rozrywka.

cała ja - w tygodniu przykładna pracownica, dobra córka, siostra i spokojna dziewczynka. natomiast w weekendy pozwalam sobie wypuścić z siebie całe napięcie, wyszaleć się i poczuć wolność, tak aby w poniedziałek pójść do pracy z uśmiechem myśląc o tym ile się dzialo w ciągu tych dwóch wolnych dni.

bilans:

- grejpfrut

- 3 wafle ryżowe, szynka, kiełki, twarożek

- serek wiejski

nie mam czasu na jedzenie dziś.

trzymajcie się dziewczynki. razem dosięgniemy nieba. <3